تفسیر سوره قریش
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
«1» لِإِیلاَفِ قُرَیْشٍ «2» إیلاَفِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَآءِ وَ الصَّیْفِ «3» فَلْیَعْبُدُواْ رَبَّ هَذَا الْبَیْتِ «4» الَّذِى أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَ آمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ
براى الفت دادن قریش (به این سرزمین، سپاه فیل را نابود کردیم تا مقدمهاى براى ظهور اسلام باشد). الفت آنان در سفرهاى زمستانى و تابستانى. پس (به شکرانه این نعمت) باید پرورگار این خانه را پرستش کنند. همان که آنان را از گرسنگى (و قحطى نجات داد و) سیرشان کرد و از ترس (دشمن) امانشان داد.
نکتهها:
برخى مفسران، این سوره را ادامه سوره قبل دانسته و به روایاتى استناد مىکنند که جدا کردن آن دو را در نماز جایز نمىداند. نظیر دو سوره ضحى و انشراح. اگر ابرهه پیروز مىشد معاش قریش از هم مىپاشید و به خاطر حفظ معاش قریش، خداوند اصحاب فیل را نابود کرد.
«رِحلة» پیمودن راه بر روى راحلة و مرکب است. قریش سالى دو بار سفر تجارى داشتند، یکى در زمستان به منطقه یمن و یکى در تابستان به منطقه شام.
در برابر رسم جاهلیّت که خونریزى و جنگ را ارزش مىدانست، تکرار کلمه ایلاف و الفت، بیانگر لطف و رحمت الهى به قریش است.
سفرهاى تجارى موجب رونق صادرات و واردات مىشود و بهبود زندگى و تبادل فرهنگ را به دنبال دارد.
پس از انهدام اصحاب فیل، مردم براى اهل حرم، حریم خاص قائل بودند.
ادامه مطلب تفسیر سوره قریش...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » م -ح ( پنج شنبه 91/5/19 :: ساعت 3:53 عصر )