تفسیر جزء 30 » سوره انفطار
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
«1» إذَا السَّمَآءُ انفَطَرَتْ «2» وَإِذَا الْکَوَاکِبُ انتَثَرَتْ «3» وَ إِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ «4» وَ إِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ «5» عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَ أَخَّرَتْ
آنگاه که آسمان شکافته شود. و آنگاه که ستارگان پراکنده شوند. و آنگاه که دریاها گشوده و به هم راه یابند. و آنگاه که قبرها زیرورو گردد. (در آن زمان) هر کس مى‌داند، آنچه از پیش فرستاده و آنچه براى بعد گذاشته است.
نکته‌ها:
«اِنفطار» به معناى شکافته شدن است، «فطر» و «افطار» نیز به همین معناست، زیرا روزه با غذا خوردن مى‌شکافد. «انفطار» و «انشقاق» به یک معناست، لکن در انفطار بعد از شکافتن به چیزى مى‌رسیم، بر خلاف انشقاق، چنانکه عرب در حفر قنات مى‌گوید: «فطرتُ» چون بعد از شکافتن زمین، به آب مى‌رسد.
«اِنتثار» به معناى پراکندگى است و به چیزى که بر سر عروس مى‌ریزند، نثار گویند.
«فَجر» به معناى بروز شکاف و باز شدن راه است و «تفجیر»، بیانگر عظمت و شدّت شکافته شدن کوههاست.
در کلمه «بُعثر» هم معناى «بعث» (به پا خواستن) است و هم معناى «ثور» (دگرگون شدن)، لذا راغب در مفردات گفته است که بعید نیست فعل «بُعثر» مرکّب از این دو فعل باشد، یعنى زیر و رو شدن خاک‌ها و برپاخاستن مردگان.
پیوند میان آسمان و زمین و دریا و خشکى به گونه‌اى است که هرگاه نظام یکى از آنها به هم بخورد، نظام همه چیز به هم مى‌خورد.
ادامه مطلب تفسیر جزء 30 » سوره انفطار...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » م -ح ( چهارشنبه 91/5/4 :: ساعت 11:13 عصر )
